رمضان رفت و ندانم كه ز ما بد خشنود

يا نه! ‌انديشه آن ذوق دل ما بربود؟

عمل ما اگر اين است كه ما مي‌بينيم

نرود ماه مبارك زبر ما خشنود

از شب قدر ندانيم نشاني جز نام

چشم‌آلوده ما محرم آن حال نبود

جان از آتش نبرد خواجه كه از مطبخ او

نيست در ديده درويش نصيبي جز دود

روزه آن راست مبارك كه ز طاعت شب و روز

او نياسود و فقير از كرمش مي‌آسود